پیدایش خط

۲۲ هزار سال پیش انسان غارنشین در منطقه لاسکو اولین تصاویر را بر روی دیوارها رسم کرد که تا به امروز  قدیمی ترین دست نوشته پیدا شده انسان است بعد از حدود ۱۷ هزار سال با توجه به تغییرات نوع زندگی اش، نمادهایی را برای انتقال پیام به کار برد در منطقه بین النهرین که به سرزمینی وسیع بین دو رودخانه دجله و فرات گفته میشد و  سه هزار سال قبل از میلاد مسیح این  ناحیه به دو قسمت سومر در جنوب و کلده در شمال تقسیم می‌شد تفاوت زبان سومری و کلدانی بسیار زیاد بود مانند تفاوت زبان لاتین و زبان چینی بهمین دلیل چون تحت حکمرانی واحد زندگی می‌کردند برای ارتباطات خود نیاز به نشانه های یکسان داشتن که در معبد بزرگ به چشم می‌خورد در ابتدا چون مردم آن منطقه بیشتر کشاورز بودند برای محاسبه میزان محصولات و سود سالانه خود از خط برای ثبت اطلاعات استفاده می کردند از همین رو حاصل تلاش آنان خطی برای مکتوب کردن وقایع شد ، داستان هایی که از بین النهرین ذکر می‌شود براساس تفسیر این الواح میباشد که با قرار دادن خطوط مختلف در کنار هم تصویری از شی مورد نظر را به نمایش می گذاشتند،
خطی که در منطقه بین النهرین به آن دست یافتند و در واقع ترسیم کلماتی با قلم حکاکی با حروف مثلثی شکل ایجاد می کردند که خود معنا آن را می دانستند و به دلیل شباهت این خط به میخ از همان ابتدا به خط میخی معروف شد قابل ذکر است که مصری ها ۶ هزار سال پیش و قبل از سومریها به نوشتن تاریخ دست زدند ،رسم الخط مصری ها به صورت نقاشی تصاویر اشیا بر روی پاپیروس یا الواح گلی بود،
 با گذشت زمان الفبا به وجود آمد و در هر منطقه با توجه به ساختار زبان نوشتاری پیشینیان خود الفبایی را در نظر گرفتند. ژاپنی ها و چینی ها امروزه نیز برای هر کلمه ای خود با رسم خطوطی که به صورت نامحسوس نشان دهنده تصویر شی است به بیان مطالب میپردازند ، الفبای لاتین به صورت قراردادی برای  هر حرف و صدا علامت مخصوصی در نظر گرفتند، الفبای فارسی نیز به همین صورت است ، از زمان های  قدیم برای زیبا و خوانا بودن  نوشتار ارزش خاصی قائل بودند و در ایران کاتبان و دبیران خوش خط جایگاه بهتری داشته اند.