تاریخچه چاپ در ایران به زمان هخامنشیان برمی گردد که مهرهایی برای تایید اسناد و نامه‌های خود داشتند واژه چاپ نیز از اواخر قرن هفتم در زمان سلطه مغول بر ایران همزمان با شروع چاپ پول کاغذی مرسوم شد،
طبق برخی روایات واژه چاپ ریشه هندی دارد و از کلمه چهاب یا چهابه که به معنی مهری که بر پارچه نقش می‌زند می باشد در لغت نامه دهخدا نیز ریشه کلمه چاپ زبان سنسکریت ذکر شده است. اولین متن فارسی اولین که به چاپ رسید خارج از خاک ایران در کشور هلند صورت گرفت که کتابی در مورد تبلیغ مسیحیت در سه جلد بود.اما اولین چاپخانه سنگی ایرانی در دوره صفویان در اصفهان ایجاد شد، که ارامنه آن را اداره می‌کردند ابتدا آنها فقط متون مسیحی را چاپ می‌کردند، در زمان قاجار عباس میرزا در تبریز اقامت داشت بدلیل نزدیکی به قلمرو عثمانی ها و نیازی که به اطلاع رسانی حس می کرد به این نتیجه رسید که باید چاپخانه ایاحداث کند که در آن روزنامه و کتاب‌ بصورت گسترده  انتشار یابد بدین ترتیب اولین چاپخانه سربی که  قادر به نشرکتاب بود را تاسیس کرد.

مرحله بعد در صنعت چاپ برای نشر کتب مصور نیاز به چاپ تصویری احساس شدکه نخستین بار در زمان محمد شاه قاجار صورت گرفت، اولین کتاب مصور ایرانی لیلی و مجنون در سال ۱۲۵۹ به چاپ رسید که چهار صفحه مصور داشت که مرکب چاپ آنها را ترسیم می‌کرد و به صورت دستی رنگ آمیزی میشدند، سپس دومین کتاب مصور  دیوان بغدادی با بیست صفحه مصوربود سپس در سال  ۱۳۰۹ اولین روزنامه ایرانی (روزنامه شرف) به صورت تصویری منتشر شد ، روزنامه وقایع اتفاقیه به عنوان اولین روزنامه رسمی دولتی و دومین روزنامه ایران به مدت ۴ سال به صورت مصور چاپ شد، اولین فرد ایرانی که چاپ تصویری را یاد گرفت آقا میرزا نقاش باشی اصفهان بود که از طرف دولت به  فرنگ اعزام شد و آموزش‌های لازم را یاد گرفت.

تفاوت چاپ سنگی و چاپ سربی در این می باشد که کیفیت تصاویر در چاپ سنگی به ترکیب رنگ و غلظت آن برمی گردد اما کیفیت چاپ سربی به گرورسازی مربوط می شو د،با تلاش اسدالله جامی از بزرگان عرصه چاپ ایران  از سال ۱۳۸۲ روز ۱۱ شهریور به نام روز صنعت چاپ در تقویم ایران ثبت شد،همواره با توجه به فراز و فرودهای فرآوان در این صنعت امیدواریم که نرخ مطالعه در کشورمان افزایش پیدا کند که حیات صنعت چاپ به آن وابسته است.